ახალი წელი და ახალი მიზნები

ახალ წელს ძირითადად ყოველთვის ოპტიმიზმით ვეგებებით, ერთმანეთს ვუსურვებთ წარმატებას, ყოველივე კარგს, ბედნიერებას, ვსახავთ ახალ მიზნებს, ვიღებთ ახალ გადაწყვეტილებებს და იმედი გვაქვს რომ ისინი წელს მაინც იმუშავებენ. მაგრამ თან წინა წლების ჩავარდნებიც კარგად გვახსოვს.

მაშ რა შეიცვლება ამ წელს?

მე მგონია რომ ხანდახან პრობლემა არც მიზნებშია და არც ჩვენში, ეს უფრო მიზნების დასახვას უკავშირდიდება. ხანდახან ჩვენი მიზნები ექსპრომტად, გაუზარებლად არის დასახული, ამიტომაც კარგი იქნება თუ ახალი წლის, სუფრების, ინდაურებისა და საცივების გადაგორების შემდეგ მიზნებს რამდენიმე წესის მიხედვით დავსახავთ.

დასახე მნიშვნელოვანი მიზნები და არა მარტივად შესასრულებები.

ჩვენი ტვინი ისეა მოწყობილი რომ უყვარს ჯიდლოები, ამიტომაც შეიძლება დავსახოთ ისეთი მიზანი როგორიცაა სპორტდარბაზში წასვლა, ან სხვა მსგავსი. მნიშვნელოვანი მიზანი არის ის, რომელიც შთაგვაგონებს სერიოზულ ცვლილებებს, მოითხოვს მეტ ფიქრს და ჩაძიებას. მიეცი საკუთარ თავს უფლება და დრო, რომ მოიფიქრო რა გამოცდილების მიღება გინდა და რას მოგცემს ეს გამოცდილება. იფიქრე რა გინდა მიიღო მომავალი წლისგან და შემდეგ იფიქრე რატომ გინდა ეს. მაგალითად, თუ გინდა რომ მოწევას თავი დაანებოთ, ჰკითხე საკუთარ თავს რატომ, თუ პასუხია ჯანმრთელობა, მაშინ დაფიქრდი რაში გჭირდება კარგი ჯანმრთელობა, თუ პასუხია რომ გინდა დიდ ხანს იცხოვრო და მოესწრო შვილიშვილებს, მაშინ დასვი კითხვა თუ რატომ გინდა შეხვდე შენს შვილიშვილებს? საბოლოოდ  მიიღებ პასუხს, მიზეზს, რაც ნამდვილად მნიშვნელოვანი იქნება  და მოგცემს მოტივაციას რომ დასახო  მიზანი და შემდეგ განახორციელო ის. ჩემთვის ისიც საკმარისი იქნებოდა, რომ პოლონეთში სიგარეტი ძვირია და თანხის დაზოგვას უკავშირდება თავის დანებება.

ფოკუსირდი პროცესზე და არა შედეგზე

როდესაც ვსახავთ მიზნებს. ადვილია წარმოვიდგინოთ მაგიური დასარული, როდესაც მიზანს მივაღწიეთ და ყველაფერი უკეთესი გახდა. მაგრამ რეალურად ჩვენ არ შეგვიძლია ვაკონტროლოთ შედეგი. ზოგიერთი ადამიანი ფიქრობს რომ მათ ყველაფერი ერთდროულად უნდა შეცვალონ, სინამდვილეში კი სჯობს მცირე ცვლილებებით გავკვალოთ გზა დიდი ცვლილებებისკენ.  ჰკითხე საკუთარ თავს, რა გინდა რომ შეცვალო, მაგალითად თუ ხარ მორცხვი და გინდა  უფრო თამამი გახდე, მიიღე ამ დღეს ვინმეს მიწვევა. ყოველდღიურად, მცირე ცვლილებებით გახვალ თამაშის დასარულში

ჩამოაყალიბე მიზნები პოზიტურად

მიზნის დასახვის დროს  იფიქრე იმაზე თუ რა დადებითს მოუტანს ის შენს ცხოვრებას და არა რა უარყოფითს აგარიდებს თავიდან.  საერთოდაც ეს ისევ ტვინის ქიმიაა, პოზიტიური აზროვნება ტვინის დაჯილდოვების სისტემას აქტიურებს და მოტივაციას გვიზრდის.

მაგალითად თუ დიეტაზე ყოფნას აპირებ არ თქვა რომ აღარ გინდა იყო მსუქანი, უბრალოდ თქვი, რომ გინდა იყო ლამაზი.

მოემზადე მარცხისთვის (სწორი გაგებით)

მიზნების განხორციელბის დროს, განსაკუთრებით თუკი პროცესი ხანგრძლივია, ხშირად ჩავარდნებისთვის თავის არიდება რთულია. ამიტომაც როცა ერთხელ ვერ მივდივართ სპორტდარბაზში, შემდეგ თავს ვანებებთ მას, ან ერთ ღამეს ბურგერების და ცხიმიანი საკვების მიღების შემდეგ  წონის დაკლებაზე აღარ  ვფიქრობთ.  ნამდვილად არაკომფორტული მდგომარეობაა თვითკრიტიკა, დანაშაულის გრძნობა და საკუთარ თავში ეჭვის შეტანა.

ამიტომაც ჩვენი დავალება უბრალოდ თავის არიდებაა ჩავარდნებისთვის, თუ ვიცით რომ იმ  დღეს ვერ მოვიცლით ჯანსაღი საჭმლის საყიდლად, მაშინ შგვიძლია სახლში მოვიმზადოთ და თან წავიღოთ, შესაბამისად თავი ავარიდოთ შემთხვევითი ბურგერების ჭამას.

როდესაც ნებისმიერ დაბრკოლებას გადააწყდები, უბრალოდ გაიხსენე რატომ იყო ეს მიზანი შენთვის მნიშნელოვანი და განაგრძე სვლა მისკენ. შეიძლება წინათ სწორედ ეს არ გაითვალისწინე.

კიდევ ერთხელ გილოცავთ ახალ წელს!

გადასახლება

უკვე ოთხი, ან მეტი წელია ეს ბლოგი არსებობს და ნამდვილი უმადურობა იქნება 2014 წელზე პოსტი რომ არ დავწერო.

ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე გასხვავებული წელი იყო, ცვლილებებით სავსე, თუმცა როგორც ყოველთვის ყველა ცვლილებას სხვადასხვა ეტაპზე გადაჰყავხარ ადამიანი.  ამ წელს მე დავიწყე მუშაობა უამრავ ადგილას, ვიარე სხვადასხვა კონფერენციებზე საზღვარგარეთ, მაგრამ ყველაზე მნიშვნელოვანი ჩემი პოლონეთში  გადმოსახლებაა.

მე ბავშვობაში დანამდვილებით ვიცოდი რომ 20-21 წლის ასაკში საზღვარგარეთ წავიდოდი სასწავლებლად და წავედი, რამდენად ჭკვიანური გადაწყევტილება იყო, ამას ცხოვრება მიჩვენებს, უბრალოდ დღემდე მივყვები იმ გეგმას რომელიც ბავშვობაში ცნობიერად თუ გაუცნობიერებლად დავსახე.

პოლონეთში გადმოსახლებამ, დამოუკიდებლობად ცხოვრებამ, საკუთარ თავზე ზრუნვამ უამრავ ახალ რამეს მიმახვედრა.

ეს ყოველთვის ასე ხდება, რადიკალური ცვლილები ბევრი რამის გადაფასებას გვპირდება.

ადრე, ყოველთვის, ყოველ წუთს, მინდოდა რომ თავისუფალი ვყოფილიყავი. თავისუფალი სტანდარტებისგან, ოჯახისგან, მეზობლებისგან, სტერეოტიპებისგან. როცა პოლონეთში წამოვედი მარტო, იქ სადაც არვინ მიცნობდა და მომეცა ცხოვრების ახლიდან დაწყების შანსი, როცა ვიგრძენი რომ ცხოვრებაში პირველად თავისუფალი ვიყავი, მივხვდი რომ იყო თავისუფალი, ეს სულაც არ ნიშნავს არ გქონდეს პასუხისმგებლობები.

მეტიც, როცა საქართველოში ვიყავი, უამრავი ადამიანი იყო ვისაც შეეძლო ჩემი დახმარება, გვერდში ამოდგომა, ჩემ მაგივრად პრობლემის გადაწყვეტა, ჩემ მაგივრად პასუხისგება, მაგრამ აქ სულ სხვაა.

მე თავისუფალი ვარ, ანუ მე ვაგებ ყველაფერზე პასუხს, ანუ თავისუფლება ეს პასუხისმგებლობაა.

ამას უცბად არ მივხვდრილვარ, ვიცი ეხლა ფიქრობთ ეს ხომ ნათელია, ეს ხომ მშობლებმა გვასწავლესო, ეს ხომ წიგნებში წერიაო, მაგრამ არაა ასე. ამას დასჭირდა უკანასკნელი თვეები, შეცდომები, პრობლემები, გაუგებრობები, მაგრამ რაც მთავარია დღეს ვიცი.

აქ ყოფნა დამეხმარა სკუთარი თავის უკეთ გაცნობაში, იმის გააზრებაში თუ რა სუსტი წერტილები მაქვს, რა ძლიერი(თუმცა  კიდვე ვფიქრობ მაქვს ეს უკანასკნელი საერთოდ თუ არა ::).

აღარაფერს ვამბობ კულტურულ განსხვავებებზე, სტერეოტიპების მსხვრევაზე. მაგალითად საქართველოში ლექტორებიდან დაწყებული სტუდენტებით დამთავრებული ყველას სჯერა რომ უცხოეთში, უფრო კონკრეტულად ევროპაში და ამერიკაში ადამიანებს ვიწრო მიმართულებით აქვთ განათლება და მხოლოდ საკუთარი სფერო იციან. იქამდე არაფერი გეტკინოთ მეგობრებო სანამ ეგ სიმართლე გახდება, რა ერთი მიმართლებით, რის ერთი მიმართულებით, ძალიან კარგად და რაც მთავარია აზრიანად იციან ჩემმა ახალმა კურსელებემა ბევრი საკითხი.

საერთოდ ერთი ცუდი რამე დამემართა, სანამ წამოვიდოდი ვფიქრობდი რომ პოლონეთიდან ხშირად დავწერდი, მეტი მექნებოდა სათქმელი, მაგრამ რაც უფრო და უფრო მეტი მიგრვდებოდა მით უფრო ვერ ვწერდი, მით უფრო რთულდებოდა რამის დაზუსტებით თქმა, მით უფრო მიჭირდა აზრის ჩამოყალიბება, იმდენად ყველაფერს ერთდროულად გამოეცალა საფუძველი.

კიდევ ერთი რამ და მოგილოცავთ ახალ წელს, როცა ასე ახლა გარემოში დიდი ხნით მიდიხართ, გირჩევთ რომ იყოთ  ძალიან მოქნილები დროში, ადამიანებთან ურთიერთობებში, არ დაელოდოთ არაფერს, აქ ყველაფერი თქვენი გასაკეთებელია და ლოდინმა შეიძლება საქმე გააფუჭოს.

მე ვიცი რომ კიდევ წავალ ასე, ოღონდ სხვა ქვეყანაში სავარაუდოდ, და როცა კიდევ ერთხელ მომეცემა ყველაფრის ახლიდან დაწყების შანსი, ჩემი პრიორიტეტები ნათელი იქნება ყველასთვის და პირველ რიგში, ყველაზე მეტად საკუთარი თავისთვის.

გილოცავთ 2015 წელს!